Van Santuario naar Sferisterio

Sirolo - Loreto - Montelupone - Macerata 43 km

Het begon vanmorgen goed: lekker afdalen naar de kustweg en daar een aantal kilometers freewheelen, allemaal onder genot van een zonnetje en nog niet zo warm. Op gegeven moment afgeslagen landinwaarts naar Loreto dat op mijn lijstje staat. De weg ernaartoe was fietsvriendelijk: gelijkmatig en gematigd hellingspercentage. Dat is ook wel eens fijn.

In Loreto staat het Santuario della Santa Casa di Loreto. Een basiliek met kloostercomplex. In de basiliek prachtige schilderingen tot in de koepel, indrukwekkend. Onder de koepel achter het altaar een robuust vierkant blok met beeldhouwwerken. Daarin zat een klein kapelletje met het beeld van de Zwarte Madonna. Buiten zag het complex er ook mooi uit, vanaf het plein aldaar maar ook al als je van veraf aan komt rijden. De straatjes zaten vol met uitpuilende heiligenbeeld-winkels, leek Lourdes wel.

Na dit bezoek weer op mijn stalen ros gesprongen met als doel Macerata. De uitgestippelde route had op de kaart maar 2 enkele hellingspijltjes. Nou op die plekken was het goed te doen. Maar die kaart geeft op de echt kleine weggetjes geen pijltjes aan, dus daar werd ik een paar keer getrakteerd op "wat" zwaarder werk. De weg naar Montelupone had ik wel verwacht dat ie omhoog zou gaan gezien de ligging, maar met 3 flinke stukken van 18 % had ik toch geen rekening gehouden; daarom heet ie blijkbaar Contrada Murata. Dus lopen en duwen tegen die fiets. Daarna bleef het redelijk hoog op en neer gaan met af en toe een klein stukje lopen.

Vanaf deze weg zag ik achter mij een gigantische onweerswolk hangen precies op de plek waar ik een uur eerder was. Hij werd zo zwart dat je de berg daar niet eens meer kon zien. Maar ik bleef lekker droog tot in Macerata.

Om de B[e-38]B (er is geen camping daar) in te komen was nog wel een hele toer. De 3 bellen gaven geen gehoor, het telefoonnummer via Booking.com bleek onjuist, een berichtje via Booking gestuurd. En op gegeven moment had ik een ander nummer dat wel op nam, helaas sprak de man alleen Italiaans. Hij vroeg of ik een berichtje kon sturen zodat hij kon vertalen. Daarna kreeg ik Italiaans bericht terug waaruit ik begreep hoe ik binnen kon komen. Toch maar even door Google laten vertalen en dat bleek ook zo. Toen was ik snel binnen.

Na een douche op naar het centrum (vlakbij) en ik kwam al vlug bij het Sferisterio, staat ook op mijn lijstje.

Het Sferisterio is een openluchttheater van bijna 200 jaar oud. Het was nog niet gesloten dus ik ben naar binnen gegaan. Oorspronkelijk is het gebouwd als een sportarena, specifiek voor het spel Pallone col Bracciale (dat lijkt mij vergelijkbaar met pelotte dat ze in Baskenland spelen) en heeft daarom ook een hele grote dichte muur waar je als toeschouwer tegenaan kijkt. Sport wordt er niet veel meer gedaan in de arena, muziek, toneel en opera voor 8000 mensen des te meer. Tijdens mijn bezoek was er een repetitie aan de gang van ik vermoed een drama, althans zo kwam het Italiaans op mij over.

Daarna nog even een stukje door de stad gelopen en terrasje gepakt. En ja hoor, die onweerswolk heeft me uiteindelijk toch ingehaald, maar hij was behoorlijk afgezwakt. Dus na het eten gewoon droog de B[e-38]B bereikt.