Van olijf naar stad

Voordat ik op de fiets stapte ben ik eerst nog even Zuheros te voet gaan bekijken. Een prachtig wit dorp met schattige straatjes en een mooi pleintje waar kerk en kasteelruïne naast elkaar staan.
Toen toch de fiets op en al even buiten Zuheros de eerste verrassing: nog maar een halve Via Verde vanwege een aardverschuiving die de andere helft mee de berg af heeft genomen. Maar ik kon er wel langs en bij Doña Mencia de Via Verde verlaten om weer de olijfheuvels in te trekken. Hier heb ik ook voor het eerst deze reis de olijfvrucht, nog heel klein, zien hangen; tot nog toe alleen de bloem gezien.
Halverwege de dag in Castro del Rio aangekomen, waar ik zowaar een ooievaarsnest op de kerk aantrof. Na dit dorp veranderde het landschap. De olijfbomen maakten plaats voor graan en zonnebloemen. Die stonden er zo mooi bij, in bloei en met de kopjes naar de zon; ik had ze niet verwacht hier. Een prachtig gezicht en welkome afwisseling na al die olijven. De weg naar Cordoba had zo een heel ander karakter dan wat ik de laatste dagen gewend was. Daarnaast ging het ook heel de dag op en neer met zeer venijnige hellingen erbij. De warmte, die vandaag voor het eerst heel goed merkbaar was, deed de rest om mij een moeilijke laatste 10 km naar Cordoba te bezorgen.
Cordoba over de oude Romeinse brug binnen gereden en dan sta je gelijk voor de Mezquita. Ik had er niet heel veel oog voor, want ik was knap moe en eraan toe om de camping te vinden. Gelukkig was dat niet zo moeilijk, ook al lag die aan de andere kant van de stad.
Tentje op en, jawel hoor: het zwembad in, heerlijk!! Het eerste zwembad dat in Spanje open is op mijn reis. Na het eten (koken) een plan gemaakt voor woensdag en donderdag om Cordoba goed te bekijken. Om iets over tienen in bed en heerlijk geslapen.