Over de tenen van de Pyreneeën

Na wat inkopen gedaan te hebben op de markt van St Palais op pad voor de rit van vandaag. Het weer was beter dan gisteren: grijze wolkenpartijen met een zonnetje ertussen en de laatste heeft ’t uiteindelijk gewonnen. Dus heerlijk fietsweer vandaag en een lekker warm zonnetje voor op het eerste terras in Sauveterre-de-Béarn, zo’n typisch Frans dorp. De weg er naartoe en er vandaan was nog niet afgesloten, maar alles stond klaar om dat wel te doen. Dat was omdat in het volgende stadje 10km verderop, Salies-de-Béarn, de start van de Tour-etappe van vandaag zou gaan plaats vinden. Die start was voor mijn schema aan de late kant, bovendien wilde ik niet het risico lopen helemaal vast te komen zitten in dat circus van de Tour, want dan zou ik vandaag niet ver meer komen. Dus ben ik onderlangs dat stadje gegaan.
De hele dag was het op en af. Echt hoog is het hier niet meer maar er liggen veel hele venijnige klimmetjes die maken dat je aan het eind van de dag toch flink moe bent.
Maar het was wel een leuke weg om te fietsen, met een mooi Frans platteland om je heen. En op de toppen van de heuvels kon ik genieten van de uitzichten tot aan de Pyreneeën, hoewel die ’s morgens grotendeels nog in de wolken verstopt zaten.
Vlak voor de lunch was ik een klein weggetje ingeslagen om zo door te kunnen steken naar mijn einddoel van vandaag. Dit weggetje werd steeds slechter totdat het volkomen onverhard was en er alleen grindslag lag, en toen ging het nog steil omhoog ook. Uiteindelijk moest ik van de fiets om niet om te vallen, en de fiets omhoog duwen. Dat valt ook niet mee met die bepakking. Bovenop geluncht en daarna nog een klein stukje onverhard voor ik bij de gewone weg was. Die opgegaan en tien minuten later stond ik weer op dezelfde weg als waar ik dat kleine weggetje was ingeslagen, maar nu ongeveer 500m verder. Ik was dus even eerder op een weg beland die niet op de kaart staat.
Daarna was het vrij gemakkelijk om in Arthez-de-Béarn te komen. Hier heb ik mijn tentje opgezet, die nog steeds nat was van de laatste camping in Spanje, maar hier snel droogde in de zon en de wind.