Door het prachtige Baskenland

Rond middernacht ging er een flink onweer over de camping, maar ’s morgens was het gelukkig droog, behalve mijn uitgespoelde fietskleren dus de andere set moest eraan te pas komen. Om negen uur was alles gereed voor vertrek naar de volgende stek.
De morgen begon met twee flinke bergen waartussen ik in Leitza even een koffiepauze heb ingelast. De omgeving waarin ik nu rond reed is zó mooi, zelfs onder het dikke wolkendek van vandaag. Of misschien wel juist daardoor want overal hingen de nevels nog tussen de bergen, wat schitterende plaatjes oplevert.
Machtig mooie bossen van sparren, beuken, enzovoort, afgewisseld met fris groene weiden en leuke dorpen. De dorpen hier in Baskenland staan allemaal goed in de bloemen wat het geheel natuurlijk heel vrolijk maakt. Vanaf de tweede berg kreeg ik een hele lange afdaling die niet zo steil was. Dus lekker lang genieten van al het geweldige natuurschoon om me heen. En heerlijk rustig. Langs de kant van de weg werd ik nog gadegeslagen door twee in het rood gestoken en van rode baretten voorziene boswachters, ze zagen er echt baskisch uit.
Na de lunch werd de weg wat drukker (het is de enige doorgaande weg hier) maar bleef de omgeving even mooi. Alleen begon het te miezeren, dat was wat minder, helemaal toen het echt regen werd. Door de beslagen brilglazen toch van het landschap kunnen genieten en de camping in Erratzu kunnen vinden. Op een droog moment mijn tentje kunnen opzetten. Ik dacht ook droog te kunnen koken en eten (anders was ik het restaurant ingedoken), maar toen de rijst aan de kook was begon het opnieuw. Toch lekker gegeten en nu aan de koffie en wijn in de bar waar ook internet is.
Straks gaat mijn laatste nacht in Spanje in, want ik zit nog maar een paar kilometer, of beter gezegd één berg, van de grens af.