Mijn “Tourmalet”
Door: keesiberico
Blijf op de hoogte en volg Kees
20 Juli 2010 | Spanje, Lekunberri
Vandaag kon ik weer fietsen en het begon bewolkt totdat ik op het terras van Alsasua zat, toen brak het zonnetje door. Ik had even een rondje door het dorp gemaakt want het ziet er hier weer heel anders uit dan waar ik de laatste weken geweest ben. Chaletachtige huizen en met veel bloemen aan de ramen en balkons. Het is hier wel een stuk minder warm, maar heerlijk om te fietsen. Door het dal ligt een mooie secundaire weg vlak naast de snelweg waar je helemaal geen “last” van hebt. Je hebt eigenlijk steeds een mooi zicht op de bergen om je heen en die zagen er prachtig uit. En onderweg ben ik zo’n acht dorpen aangedaan. In het laatstedorp, Uharte-Arakil , heb ik eerst een bakkie gedaan, want ik had inmiddels gezien waar ik tegenop moest klimmen, en een beetje moed verzamelen kon geen kwaad.
De klim naar San Miguel de Aralar was heel hard werken (van 400 naar bijna 1300 meter in 10km), maar het was geweldig mooi. Schitterende uitzichten op de rotsen en over het dal van waaruit ik kwam. Na een uur en driekwartier was ik boven en toe aan mijn lunch. Met het zicht op vlak onder , voor en boven mij zwevende adelaars (?veel groter dan buizerds en volgens mij geen gieren) heb ik mijn broodjes verorberd. Het is zo mooi om bovenop zo’n berg te zitten en over de wereld uit te kijken, vooral als je veel moeite hebt moeten doen om daar te komen.
Een beetje uitgerust heb ik nog even een bezoekje gebracht aan het Sanctuario de San Miguel de Aralar, dat daar boven op de berg staat. Vervolgens kwam ik met een heerlijke afdaling door een prachtig bos relaxed beneden in Lekunberri. Daar sta ik op de camping met mijn tentje.
En voor het eerst sinds Cazorla (eind mei) voel ik nu weer regendruppels, het miezert heel zacht. Maar ik zit met mijn laptopje en een wijntje lekker in mijn tentje.
De klim naar San Miguel de Aralar was heel hard werken (van 400 naar bijna 1300 meter in 10km), maar het was geweldig mooi. Schitterende uitzichten op de rotsen en over het dal van waaruit ik kwam. Na een uur en driekwartier was ik boven en toe aan mijn lunch. Met het zicht op vlak onder , voor en boven mij zwevende adelaars (?veel groter dan buizerds en volgens mij geen gieren) heb ik mijn broodjes verorberd. Het is zo mooi om bovenop zo’n berg te zitten en over de wereld uit te kijken, vooral als je veel moeite hebt moeten doen om daar te komen.
Een beetje uitgerust heb ik nog even een bezoekje gebracht aan het Sanctuario de San Miguel de Aralar, dat daar boven op de berg staat. Vervolgens kwam ik met een heerlijke afdaling door een prachtig bos relaxed beneden in Lekunberri. Daar sta ik op de camping met mijn tentje.
En voor het eerst sinds Cazorla (eind mei) voel ik nu weer regendruppels, het miezert heel zacht. Maar ik zit met mijn laptopje en een wijntje lekker in mijn tentje.
-
21 Juli 2010 - 21:04
Ria :
zit je niet te veel op het randje daar !!! het lijkt knap hoog.
ben je al aan het aftellen?
liefs Ria -
22 Juli 2010 - 08:50
Judith H:
Weer langzaam wennen aan Nederlands weer. Het komt helemaal goed! -
23 Juli 2010 - 09:44
Harrie:
Ha Kees,
Zo'n klim doet me ergens aan denken. Vind je het trouwens gek dat die adelaars boven je circelen terwijl jij je broodpakje opent? Zijn ze niet neergedaald?
Prachtige foto's!
Harrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
