Langs het Spaanse graan naar de benzinepomp
Door: keesiberico
Blijf op de hoogte en volg Kees
19 Mei 2010 | Spanje, Madrid
De dag begon met een telefoontje van Ria dat er lekkage was thuis. Gelukkig schoot broer Jacques te hulp want voor mij is dat toch lastig van zo ver. Het voelt dan toch vervelend dat je niet echt kunt helpen. Toch maar gaan fietsen volgens plan.
Het ochtenddeel van de reis vandaag speelde zich af in het mooie gebied tussen Manresa en Igualada. Tijdens de stevige klim werd ik bezig gehouden door het intrigerende rotsmassief van Montserrat, dat op nog geen 10 km van mij af stond en steeds van vorm veranderde. Of was ik het die er anders tegenaan keek?
In dorpje vlak voor Igualada een bakkie gedaan zodat ik zonder stop de stad Igualada kon doorkruisen. De middag was een rit door prachtig agrarisch gebied. Overal stond het Spaanse graan al te wachten op de orkaan, hier en daar begon het al te kleuren. Naarmate ik hoger kwam werden de graanpercelen kleiner en kwam er steeds meer bos tussen. Totdat er alleen nog maar bos, overigens een heel mooi, en uitzichten over waren. En dat betekent dat je bijna boven bent.
Al om vier uur de bestemming bereikt, een hotel in Santa Coloma de Queralt (campings zijn hier in geen velde of wegen te bekennen). Althans dat dacht ik, want het hotel bleek opgedoekt. Dus eerst een biertje gaan nemen op Kim’s verjaardag en ondertussen gekeken en gevraagd naar andere opties. En dat leverde een hotel op in La Panadella op 12 km, een gehucht op de kaart. Na een klein uurtje bleek het nog kleiner dan een gehucht, eigenlijk is het gewoon een groot benzinestation langs de autoweg met twee restaurants er tegenaan geplakt. Maar ik heb wel een bed en douche voor €25, een restaurant beneden met eenvoudig 4-gangen diner voor € 14, en een bar waar ik er straks nog één neem op Kim (goede reden hè).
Het ochtenddeel van de reis vandaag speelde zich af in het mooie gebied tussen Manresa en Igualada. Tijdens de stevige klim werd ik bezig gehouden door het intrigerende rotsmassief van Montserrat, dat op nog geen 10 km van mij af stond en steeds van vorm veranderde. Of was ik het die er anders tegenaan keek?
In dorpje vlak voor Igualada een bakkie gedaan zodat ik zonder stop de stad Igualada kon doorkruisen. De middag was een rit door prachtig agrarisch gebied. Overal stond het Spaanse graan al te wachten op de orkaan, hier en daar begon het al te kleuren. Naarmate ik hoger kwam werden de graanpercelen kleiner en kwam er steeds meer bos tussen. Totdat er alleen nog maar bos, overigens een heel mooi, en uitzichten over waren. En dat betekent dat je bijna boven bent.
Al om vier uur de bestemming bereikt, een hotel in Santa Coloma de Queralt (campings zijn hier in geen velde of wegen te bekennen). Althans dat dacht ik, want het hotel bleek opgedoekt. Dus eerst een biertje gaan nemen op Kim’s verjaardag en ondertussen gekeken en gevraagd naar andere opties. En dat leverde een hotel op in La Panadella op 12 km, een gehucht op de kaart. Na een klein uurtje bleek het nog kleiner dan een gehucht, eigenlijk is het gewoon een groot benzinestation langs de autoweg met twee restaurants er tegenaan geplakt. Maar ik heb wel een bed en douche voor €25, een restaurant beneden met eenvoudig 4-gangen diner voor € 14, en een bar waar ik er straks nog één neem op Kim (goede reden hè).
-
19 Mei 2010 - 19:54
Inge Van Cleef:
Haha, net als in de Asutralische outback. Daar hebben ze ook uit de hand gelopen benzinestations die als dorpjes gelden :) -
19 Mei 2010 - 21:16
Willem:
Hoe veel KM. leg je ongeveer af perdag? kees .laatse bericht van mij. Ik ben op vacantie tot 26/6/2010.GOEDE REIS -
20 Mei 2010 - 06:00
Ria:
geen zorgen over thuis hoor, gewoon niet mee bemoeien, het is hier voorlopig goed opgelost.
dat rotsmassief is erg mooi, graan zie ik niet??
Hoe zijn de spaanse bakkies?
liefs ria -
20 Mei 2010 - 07:05
Eva:
Nou die lekkage heeft mij ook van mijn werk gehouden, maar ik ben maar gewoon weg gegaan, want ik moest echt weer ff aan de slag.
Dinsdag een avontuurlijke rit op het strand gehad, zeg maar.. Ik ging op hol en kreeg haar niet meer terug. Gelukkig was Frouke daar (die was ook op hol gegaan, maar kon nog wel stoppen, uiteindelijk). Vervolgens was het rustig, maar toen gingen we in rengallop.. vanwege het zand van mijn voorganger dat in mijn gezicht landen zag ik niets meer en raakte uit evenwicht, dus ik hing een aardig stuk aan haar nek. Maar wonder boven wonder ben ik er niet afgegaan!! ik dacht echt daar ga ik..
Nou dat was weer spannend, maar wel leuk.
Nu weer aan mijn onderzoeksproposal dat is heel moeilijk, maar wel leuk. Verder begint het eind aan zicht te komen.. nog 1,5 week!!
nou jij veel plezier, het ziet er mooi uit die toppen van de rotsen.. en een viergangen diner voor 14 euro, dat krijg je hier niet.. Was het lekker?
Heel veel liefs.. en veel plezier Eva
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
