Don Quichote en Conca de Barberà

Vanaf het “benzinestation” moest ik gelijk flink op de pedalen, omhoog dus. Op dat moment voelde ik met net een Don Quichote: op mijn stalen ezeltje tussen de windmolens tegen de wind in de berg op worstelen. Met nog koude spieren is dat knap lullig. Dit gevoel kwam in de laatste 5 steile kilometers van vandaag nog weer even terug. Waar ben je mee bezig?
Maar als je dan onderweg allerlei mooie dingen ziet, of een lekkere lange afdaling hebt dan gaat het weer helemaal goed met me.
De enige grote afdaling vandaag ging door een wijngebied Conca de Barberà. Je kunt dus raden wat ik vanavond bij het eten te drinken had. Eenmaal in Montblanc aangekomen heb ik dit kleine stadje eens goed bekeken. Vooral de Plaza Mayor met de tavernes beviel me goed. Het was hier gezellig druk, en het mooie weer maakt het extra leuk. Het was vandaag de eerste echt warme dag.
Daarna naar het klooster van Poblet, werelderfgoed Unesco. Helaas was het niet open (in tegenstelling tot alle folders) behalve de kerk. Dit was wel een teleurstelling want ik had er flink voor moeten klimmen en ben van de route afgeweken.
Maar na de lunch was ik weer opgepept om verder te gaan. Een lange klim bracht me op 900m hoogte, waar ik mijn tentje op een camping heb opgetuigd. Ik blijf hier een dagje staan en ga morgen het dorp Vilanova de Prades eens bekijken.