Op vakantiebestemming aangekomen

Ponte da Barca - Moreira do Lima 29 km
Vanmorgen hing er een flinke mist toen ik uit mijn hotelraam keek. Eenmaal op de fiets was ie snel verdwenen, behalve rond de hoogste bergen, en deed het zonnetje weer goed z'n best. Zo heet als gisteren werd het niet omdat er een flinke bries staat.
De weg naar Ponte de Lima gaat een beetje op en neer zonder zware klimpartijen. Wel door veel dorpen en dan zie je dus ook de echte Portugese dingen, zoals de tegeltableaux aan de huizen; op de foto één van de exemplaren. Ook vandaag een van buiten betegeld kerkje. En wat je bij ons niet meer ziet doen de boeren hier nog wel: het stro langs een paal opbinden om te drogen (foto).
In Ponte de Lima had ik afgesproken met Maria, de verhuurster van ons appartement om de sleutel te krijgen en te horen waar het precies ligt, want Moreira is zo klein dat het niet op mijn kaart voorkomt (en G-Maps kent het officiële adres ook niet). Dat betekent ook je voor echte boodschappen naar Ponte de Lima moet. Om nou ook nog tien kilo boodschappen op m'n fiets te laden waar al dertig kilo op ligt dat ging me wel ver. Maria bracht uitkomst door zelf al aan te bieden om de boodschappen voor mij mee te nemen (anders had ik het gevraagd). Dat was erg fijn. Ik heb in één winkeltje alle spullen voor het weekend ingeslagen. Een erg leuke en propvolle winkel waar ze nog met een ladder de spullen van de hoge planken afhalen, net zoals dat bij ons thuis in de winkel ook ging voor de hele hoge laden van de ladenkast.
De boodschappen bij Maria gebracht in haar kapperszaak. Na drie maanden werd het wel weer eens tijd, dus Maria heeft mij ook geknipt (en niet geschoren). Met m'n snelle koppie naar Moreira gereden en mij in het huis geïnstalleerd. Een groot appartement met hele grote tuin eromheen en vanaf de veranda een prachtig uitzicht (geen foto nog, eerst moet Ria het met eigen ogen zien). Nog even op de fiets in het plaatselijke café water ingeslagen. Daarna een broodje gegeten en zitten genieten van het uitzicht èn de fles wijn die voor ons klaar stond. Zolang als ik in het appartement ben schalt er muziek uit luidsprekers op de kerktoren en om acht uur ging dat over in de woorden en gezang van de pastoor (die zingt goed vals trouwens, geen gehoor) ter ere van Sint Antonius, maar inmiddels is het weer muziek. Morgenavond schijnt er een groot feest te zijn.
Morgen naar het vliegveld om Ria op te halen. Dan zie ik haar eindelijk weer na drie maanden. Ik kijk er al dagen naar uit!!
Helaas voor jullie want dan maak ik niet elke dag een verslag, dus je hoeft niet ongerust te worden als er niks komt.