Logeren in Parador Santo Estevo

Lalín - Luintra (Santo Estevo de Ribas de Sil) 82 km
Om Lalín uit te komen moest ik over een doorgaande hoofdweg waarvan ik dacht dat die erg druk zou zijn. Dat viel erg mee dus ik ben er iets langer op blijven rijden omdat dat een betere route naar mijn doel vandaag opleverde. Halverwege kwam ik erachter dat het parallelweggetje de hele weg volgde dus ben ik daarop gaan rijden wat in ieder geval veiliger was. Na zo'n vijftien kilometer de kleine wegen op.
Vanaf dat moment was het een prachtige route door bossen, velden, oude piepkleine dorpen. Eerst veel omhoog maar daarna een tijdlang op hoogte op en neer. Onderweg nog een herder met zijn schapen ontmoet en verderop in de remmen voor koeien die naar de andere wei moesten. Het was een echt boerenland en rustige omgeving, heerlijk om doorheen te fietsen. In een van die dorpjes een koffiestop gehouden in een café waarvan ik dacht dat het een woonhuis was, maar er hing een uithangbord van bier dus toch door het kralengordijn gecheckt en het bleek toch echt een café met superklein alimentation winkeltje. De mevrouw achter de bar kon mij vertellen dat die drooghuisjes waar ik het eerder over heb gehad inderdaad voor het drogen van maïs zijn. Maar ik heb ze ook al met open haardhout gezien.
Toen ik eenmaal afgedaald was naar de rivier Rio Miño begon het zwaarste deel van vandaag: een klim van acht kilometer van het kaliber Soulor (dus steil). Echter het meest vervelende waren de vliegen die met twintig tegelijk rond mijn hoofd zoemden, wachtend totdat ik dood zou omvallen op die helling. Maar dat is niet gebeurd en ik ben fietsend boven gekomen.
Vijf kilometer verder mocht ik afdalen naar mijn eindbestemming vandaag de Parador. Ik heb nog kramp in mijn vingers van het remmen deze 500m, dus ik denk dat ik morgen eerst bergop moet lopen.
Echter ik ben nu in de Parador die ik bovenaan op mijn lijstje voor deze reis had staan. Een Parador is een historisch gebouw in bezit van de staat en dat nu als luxe hotel wordt geëxploiteerd. Santo Estevo is een voormalig klooster met drie verschillende kloostergangen, waar nu vooral de kamers zijn gesitueerd. Het restaurant is in de oude stallen en vanaf het terras daar heb ik vanavond zitten genieten van de ondergaande zon onder het genot van een heerlijke maaltijd met een even lekkere streekwijn, en dat alles chic en luxe. Morgen kijk ik pas naar de rekening.
Er is ook een route door het kloostercomplex die in feite alle belangrijke plekken laat zien. Leuk om dat allemaal eens te bekijken. Vanaf een soort balkon had je een prachtig uitzicht over de kloof van de Rio Sil; door deze kloof wil ik morgen heen op weg naar Ourense.
Samengevat heb ik een vermoeiende, maar geweldige dag gehad.