Prachtige groene bergen van Asturië

Cangas del Narcea - Oneta (Villayón) 74 km
Na bestudering van de kaart had ik een mooie route richting de kust gevonden. Wel even twee keer klimmen, dacht ik. In de praktijk pakte dat iets anders uit. Nog vòòr de eerste col moest ik al flink klimmen om vervolgens naar beneden te storten voordat ik aan de klim naar de Puerto de la Marta kon beginnen. Deze was hoger dan ik dacht dus dat was even doorbijten. Maar toen ik op de top was had ik toch een geweldig zicht naar twee kanten toe op de majestueuse bergen van Asturië (foto met fiets is één kant op). Dit was een prachtig uitkijkpunt op de groene bergen van Asturië en hier heb ik dan ook geluncht. En dat kon in mijn blote bast op 1105 meter hoogte. Zo mooi was het weer vandaag!! Dit had ik nog niet meegemaakt maar wel naar uitgezien.
Na de lunch naar de Alto de Bustantigo (1010m) waarvoor ik veel dieper moest dalen dan op de kaart te zien en vervolgens steil omhoog. Toen ik boven stond was ik al aardig moe, maar ik dacht dat de rest redelijk bergaf was met een paar hobbels erin. Tenminste zo leek het op de kaart: een rechte weg met vrijwel geen bochten. Nou dat was een goede misrekening! Ik ben nog zeker drie keer steil naar beneden gestort en weer even steil omhoog, wat me tot twee keer toe tot een stukje lopen dwong. De vele haarspeldbochten die heel dicht op elkaar zaten pasten blijkbaar niet op de kaart waardoor dit een vriendelijke rechte weg leek. Op dit stuk reed ik door een schitterend gebied met zicht op de bergen op de andere foto.
Helemaal kapot kwam ik in Villayón aan waar het eerste café sinds halverwege de eerste Puerto open was voor een goede verfrissing. Hier via internet het dichtstbijzijnde hotel gezocht en dat bleek niet meer zo ver weg; slechts 9 km, uiteraard merendeels bergop. Een leuk Hotel Rural waar ik zeer vriendelijk ben ontvangen en de enige gast ben. De bazin verwelkomde mij met een schaal watermeloen, en dat was me toch lekker! !
Dit is veruit de zwaarste dag van mijn reis tot nog toe geweest. Maar met het mooie weer, waar ik zo naar uitgekeken had, en dit schitterende natuurgebied, de Sierra de Rañadoiro, is het ook erg genieten geweest ondanks de inspanningen.
Tijdens het eten hier kon ik over de omringende bergen uitkijken en was getuige van een prachtig schouwspel hoe een witte wollen deken (wolk) over de bergen werd getrokken en het zicht op die bergen ontnam.
Moe na een geweldige dag duik ik straks mijn bed in en morgen niet zo vroeg ontbijten als anders.