Geweldige tocht terug naar de kust

Reinosa - Suances 82 km
Mijn hotel afgelopen nacht lag dan wel op een industrieterrein maar was prima; heel aardige eigenaren en het eten was heerlijk: kikkererwtensoep, gegrilde vis en limonmousse om te smullen.
Vanmorgen mocht ik de eerste tien kilometer rustig warm trappen op een licht stijgende weg, daarna 6 km echt stevig klimmen naar de top van de Puerto de Palombera om vervolgens ruim dertig kilometer af te dalen (met halverwege even 1 km klim). De perfecte verdeling van moeilijkheidsgraad dacht ik zo! Maar dat was nog niet alles, ik heb een geheel nieuwe ervaring opgedaan.
Onderaan de klim omhoog kon ik alleen maar raden waar de top ongeveer lag want op ongeveer de helft hing een mistwolk (foto). Terwijl ik omhoog kroop deed de mist dat ook (de zon probeerde er doorheen te komen). Nog voordat ik op de top was en achterom keek zag ik dat ik boven de mistwolk stond (foto). Op de top scheen de zon en had ik geweldig zicht op de bergen waar zelfs nog sneeuw op lag (lager dan 2000m). Tijdens het klimmen hoorde je van alle kanten het geluid van koeienbellen en hun echo's tegen de bergen. Ik vond dat wel gezellig.
Op de top vertelde een Spaanse motorrijder me dat aan de andere kant over ongeveer 6 km mist hing. Nou dat was ook zo! Na een kilometer dalen begon de mist en die werd behoorlijk dicht op sommige stukken. Dus heel rustig aan dalen, want als je op een buitenbocht zonder vangrail afkomt en tegen alleen maar lucht/mist aankijkt dan wil je wel een beetje inhouden. Best eng af en toe. Gelukkig konden auto's mij op tijd zien en ik hen.
In de afdaling lag een mirador, een uitkijkpunt. Op de foto met het beeld van een hert zie je wat ik daar zag: helemaal niets, alleen mist, mist en mist! Daar wegrijdend ging de weg langs een heel diep (denk ik) ravijn met rechte rotswand naar beneden. Ik zag alleen een paar boomkruinen twintig meter onder me. Ik was blij dat hier wel een vangrail stond en zelfs daar blijf je dan nog een beetje vandaan. Ik heb nooit eerder in zo'n mist op een berg gereden, heel aparte ervaring.
Eenmaal onder de mist gekomen ging het afdalen wat makkelijker, hier was het vooral bos langs de weg, die lekker slingerde met hele venijnige bochten erin. Leuk om te doen.
Om een uur was ik beneden en al 50 km onderweg. Hier in Cabezón gepicknickt terwijl ik naar naar beneden suisende wielrenners zat te kijken die in deze plaats moesten finishen. Onderwijl besloten dat ik wilde proberen echt aan de Cantabrische kust te komen vandaag want die lag na zo'n afdaling ineens heel dichtbij. Met nog een paar flinke klimmetjes ben ik in Suances gekomen en heb een kamer met prachtig uitzicht op de zee!
Een geweldige dag gehad vandaag met veel om te genieten.