Langs de Golfo de Vizcaya

Deba - Gernika-Lumo 62 km
Regen en nog eens regen bij het opstaan en bij vertrek ook nog. Ik had gehoopt op een zonnig tochtje langs de kust, maar dat viel dus in het water.
Niettemin de rit was werkelijk mooi. Hoog op de kliffen langs de kust en bijna overal zicht op de zee. In ieder geval rook ik de zee overal en de vis in de dorpen. Die liggen allemaal laag op zeeniveau, dat is dan steeds afdalen erheen en weer recht omhoog als je weggaat. In Mutriku, Ondarroa en Lekeitio steeds een bakkie gedaan.
Na de laatste werd het droog en besloot ik om de langere weg helemaal langs de kust te blijven volgen. Dat werd beloond. Enerzijds kreeg ik een paar zeer stevige klimmen voorgeschoteld, anderzijds was het een prachtige route. Op de hoek van het estuarium van de Ria de Gernika lag nog een geweldige rotspartij in zee stekend mooi te wezen.
In het estuarium zag je tot een bepaald scherp afgebakend punt de zee naar binnen stromen. Daarna alleen nog rustig kabbelend water richting de kust en hier lagen ook delen nog droog. Van de vogels die er moesten zitten (het is een reservaat : Parque Natural de Urdaibai) heb ik niet veel gezien. Misschien stond ik gewoon te hoog op de oever.
In Gernika reed ik zo op het hotel af, maar goed ook want de wolken begonnen weer te lekken. Dit stadje heeft wel een bijzondere geschiedenis. Er staan nog maar twee zeer oude gebouwen. De rest, dus het hele dorp!!, is in 1937 tijdens de Spaanse Burgeroorlog door een Duits bommenwerper eskader weggevaagd. Wie de opdracht daartoe gaf weet ik nog niet. Wel heeft Picasso hiervan één van zijn beroemdste werken gemaakt : "Guernica". In de stad is daar een stenen replica van te zien (foto).
Vanavond uitzonderlijk lekker gegeten van Baskische gerechten, met vis natuurlijk. Morgen eerst hier het museum van de vrede bezoeken en dan op weg naar Bilbao.