Windtunnel van de Rio Aragon

Jaca - Lumbier 80 km
Na een lange rit schrijf ik dit verhaal in mijn kamer met uitzicht op een bergrug vol met windmolens. Is geen lelijk gezicht trouwens.
Vanaf Jaca naar hier is er eigenlijk maar één weg, en dat is de oorspronkelijke hoofdweg naar Pamplona over de vlakte waardoor de Rio Aragon stroomt. Op de stukken waar geen autosnelweg parallel ligt (men is hiermee overal bezig) is de weg behoorlijk druk. Maar de andere delen waren rustig. Deze route is ook de Camino de Santiago, zelfs voor de wandelaars die op grote stukken gewoon in de berm van deze drukke weg moeten lopen.
De route vandaag volgde dus grotendeels de Rio Aragon en was overwegend glooiend, op enkele zeer venijnige klimmen na. Waar ik meer last van had was de wind. Die was hard en recht van voren door het dal van de rivier. Daardoor kreeg ik af en toe het gevoel dat ik in een windtunnel reed!
Gelukkig bleef het droog en was er ook een en ander te zien onderweg. Bijvoorbeeld zo'n typisch Spaans dorp waarmee een berg is volgebouwd. In dit geval aan één kant, want de achterkant van de berg was leeg (zie beide foto's).
Een heel stuk ging ook langs een groot stuwmeer, het Embalse de Yesa. De oevers bestaan uit grote tufsteen bergen die tot in het water doorlopen; zie foto's. Ik dacht een bakkie te doen in een van de dorpjes die op de kaart langs deze weg en het stuwmeer staan. Echter in werkelijkheid zijn ze tot ruïne vervallen (ze staan niet onder water) en zat er geen enkel leven meer in.
Uiteindelijk ben ik na een paar maal de nieuwe autoweg gekruist te zijn in Lumbier neergestreken. Dit is een goed uitgangspunt om morgen Pamplona te bereiken. Dan neem ik wel een binnenweg niet zo dicht langs de autoweg.