Een blokje om

Het vertrek vanuit Alarcón onder de poorten en over de richel was een sfeervol begin van de dag.
Ik kon de fietsroute die ik volg vandaag niet rijden. Een cruciaal stuk van de route direct na Alarcón was geblokkeerd door werkzaamheden. Parallel links ervan liggen geen wegen en rechts ervan was het enige alternatief zwemmend door het stuwmeer. Dus moest ik een stuk omrijden via Motilla. Op weg daar naartoe nog gepoogd een kortere doorsteek te maken, maar in het dorp daar waren geen winkels en in het volgende ook niet. En ik moest iets hebben als lunch (in Alarcón ging de winkel pas om 10 uur open), dus toch de langere weg via Motilla Na een koffie- en winkelpauze uit Motilla op weg naar het kanaal dat de Taag en de Segura met elkaar verbind (alleen voor het water, geen schepen). De weg was breed en behoorlijk recht, maar gelukkig niet druk en ook niet echt saai; langs de kant nog genoeg te zien. Ook hier trekken ze de HSL als een streep dwars door het land. Voordeel was dat deze weg lekker doorreed, zwak glooiend en de wind een beetje van achteren. Zo kwam ik eerder dan verwacht bij het dorp aan het kanaal.
Na de lunch genuttigd te hebben het pad langs het kanaal op. Officieel is die weg verboden, maar iedereen van de fietsroute rijd erop. Ik ben ook een wagen van de beheerder tegen gekomen en de mannen zwaaiden vriendelijk naar me. Het kanaal is vrij eentonig, maar de bomen geven wat beschutting tegen de wind. Ook dit pad schoot lekker op, al moest ik hier 35 km overheen. Af en toe kreeg ik hier het idee dat ik langs een kanaal in een Nederlandse polder reed.
Zoals je ook aan de foto’s kunt zien is het landschap hier een stuk minder spectaculair dan de afgelopen weken. Maar ik vond het niet vervelend, want het fietste zo lekker door met die bergbeentjes van mij. En dat is ook weleens fijn. Daardoor was ik toch om half vijf al in mijn chauffeurshotel in Barrax, terwijl ik wel eventjes 93 km had verslonden. Zo kom ik lekker snel door het minder mooie deel van de route.
De warmte veel me mee, de wind geeft een behoorlijk bries, maar dan moet je juist oppassen om wel goed te drinken en dat doe ik dan ook (2,5 à 3 liter onderweg).
Moe maar voldaan schrijf ik dit verhaaltje nu op mijn bed, maar heb geen internet om het nu te plaatsen.