Drukke kustwegen

Vanaf de camping wilde ik de oude kustweg nemen naar Huelva, maar na een paar kilometer kwam ik helaas toch op de drukke weg terecht. Hierlangs de hele petrochemische en havenindustrie van Huelva gezien, wel afwisselend maar niet echt mooi. Over een lange brug reed ik de stad in, waar Columbus als een poortwachter over het water en de brug staat uit te kijken. In Huelva heb ik nog een poging gedaan om wat leuke of mooie pleinen en gebouwen te vinden, maar veel is er niet. Dus na de koffiestop en wat boodschappen via een andere brug de Rio Odiel over om de stad uit te komen. Ook hier weer een drukke weg op, maar na een paar kilometer ben ik een heel rustig weggetje door een prachtig duinbosgebied ingeslagen. Een hele verademing na al die drukke wegen, want dat is wel het nadeel van een kustgebied (voordeel is dat er op fietsbare afstanden campings zijn). In dit bos twee wilde hondjes tegengekomen, die waren gelukkig banger voor mij dan andersom. Verder voornamelijk het gefluit van vogels en enkele mooie exemplaren gezien (welke?). Zo’n natuurgebied is heerlijk om te doorkruisen.
Eenmaal bij Cartaya kwam er een einde aan en begonnen de drukke wegen weer. Ik was al om 4 uur op de camping dus alle tijd om een biertje te drinken en te zwemmen (niet in de zee helaas want de camping lag wat verder van de kust dan ik gedacht had). Morgen ga ik Spanje verlaten en Portugal nader bekijken; krijgt de verliezer ook nog wat aandacht.