Het keerpunt

Vanmorgen na 6 kilometer het punt bereikt waar ik niet meer verder kon, Cabo de São Vicente. Het punt waar het land eindigt en het water begint (Portugese dichter). Dit meest zuid-westelijke puntje van Europa is normaal toeristisch met hamburgertenten, maar ik was ze voor vandaag dus lekker rustig daar. Een prachtige landtong die in zee steekt en van waar af je zicht hebt op de Middellandse Zee kust van Portugal (links), de Atlantische Oceaan (recht voor) en de Atlantische kust van Portugal (rechts). Uiteraard met van die geweldige rotskliffen.
Na een kort verblijf moest ik dus toch omkeren en gaat het nu alleen nog dichter naar huis toe. En zo voelt het eigenlijk ook de hele dag. Ik ben echt aan de terugreis begonnen, maar er valt hier nog veel te genieten heb ik gezien. Dat ga ik dan ook doen de laatste drie weken.
De eerste 50 km gingen over kleine weggetjes door het desolate terrein bij Sagres, dat langzaam in een landbouwgebied gecombineerd met bos veranderde. Op het onverharde gedeelte kwam ik alleen een herder met kudde tegen. Na Vila do Bispo was de weg gewoon asfalt, maar heerlijk rustig en prachtige parasoldennen langs de kant. In een klein gezellig kustplaatsje even opgestoken om daarna de heuvels naar Aljezur in te trekken. Ja, ik moest vandaag voor het eerst sinds 2 weken weer meer dan 2 km achter elkaar omhoog klimmen. Op het terras in Aljezur een Canadees en Italiaanse ontmoet die de andere kant op gingen. Ze wilden weten hoe ze het beste konden rijden voor een mooie route naar Sagres, want ze hadden geen behoorlijke kaart bij zich.
Na Aljezur werd de weg iets drukker, maar was nog steeds goed te doen en ook heel aardig om te rijden. In geen opzicht lijkt het op de zuidelijke kustweg.
Bij Odeceixe moest ik beslissen om daar te gaan kamperen of nog een stuk erbij en naar Zambujeira do Mar te gaan. Voor dat laatste gekozen, omdat ik dan misschien nog een duik in de zee kon nemen. De weg ernaartoe viel mee dus ik was er snel. Tentje opgezet, boodschapjes gedaan en toen naar de zee. Een prachtig en klein strandje onderaan de rotsen, waar boven de huizen van het dorpje staan. Een genot om rond te kijken. De duik was zeer verfrissend en o zo lekker om af te koelen. De Atlantische Oceaan is een stuk kouder en wilder dan de Middellandse Zee. Dus Ria en Trees thuis maar wennen met de koude douche want in Les Landes zal die oceaan wel nog kouder zijn.