Eindbestemming bereikt
Door: keesiberico
Blijf op de hoogte en volg Kees
24 Juli 2010 | Frankrijk, Labastide-d'Armagnac
Lekker geslapen vannacht en vanmorgen alles voor de laatste keer weer ingepakt. Het zonnetje scheen tussen de wolken door en ik mocht vanaf de camping direct steil omhoog naar het dorp, waar ik nog wat boodschapjes moest doen. Nog even gauw een grand café au lait en toen de weg op voor een lange tocht.
Het eerste dorp, Morlanne, passeerde ik onder vele vlaggetjes die daar werden opgehangen voor festiviteiten. De overwegend agrarische omgeving is een genot om doorheen te rijden met zijn prachtige panorama’s over het Franse land, tot aan de Pyreneeën. De rustige, maar zeer geaccidenteerde, D-weg bracht me in Arzacq-Arraziguet, waar ik even goed heb opgestoken alvorens de tocht weer te hervatten. Ook voor de lunch in Geaune lagen er nogal wat bulten op mijn weg, dus het beloofde een vermoeiende dag te worden.
Vlak na Geaune bereikte ik de mijlpaal van 6000 km fietsen! Even later trok ik door de stad Aire-sur-l’Adour waar ik mij voor de Hotel de Ville een weg tussen de tientallen bruiloftsgasten door moest banen. Over kleinere wegen wilde ik de weg vervolgen en dat ging lange tijd goed, totdat ik op een weggetje reed met steeds slechter wordend plaveisel. Op een gegeven moment stond ik in de tuin van een huisje in het bos en was omkeren nog de enige optie. Dus ook Michelin kaarten blijken niet altijd up-to-date, helaas. Om weer terug te komen op de goede weg moest ik flink omhoog naar Lussagnet. Inmiddels was het tegen half vijf en had ik bedacht in Le Houga, 5 km verderop, maar eens op te gaan steken en de finish van de Touretappe te gaan bekijken. Echter dat feestje ging niet door, want ook hier bestaan dorpen waar geen café meer te vinden is, alleen drie bouwvallen. Dan maar de eigen voorraad aanspreken. Het eerstvolgende café kwam ik pas in Monguilhem tegen, maar toen waren de tourrenners allang gedoucht. Ik was eigenlijk ook al toe aan de douche maar had nog een stuk te gaan voordat ik op de eindbestemming zou zijn.
Op het terras hier eens even gebeld hoever Ria en Eva waren gevorderd op hun weg naar La Bastide d’Armagnac; die waren er voorlopig nog niet. Ik ben toen eerst de sleutel van ons vakantiehuisje bij de beheerster gaan halen alvorens door te rijden naar La Bastide. Onderweg daarheen uiteraard even een bezoek gebracht aan de Notre Dame des Cyclistes, die je passeert als je vanuit het zuiden komt. Volgende week moet ik hier nog even naar terug om binnen te kijken, want daar was ik nu te laat voor. Een paar kilometer verder reed ik La Bastide d’Armagnac binnen en daar werd ik door Eva en Ria hartelijk verwelkomd. Ik was heel blij ze weer te zien na zo’n lange tijd, alleen Marian moet ik nog twee weken langer missen.
Mijn fietsreis was ten einde gekomen na bijna 6100 km fietsen in 111 dagen! Nou ja, ten einde ik moest nog wel een paar kilometer fietsen naar het huisje, maar ik was al aardig “op” en stierf van de honger. Op twee krentenbollen van Eva de laatste loodjes van de 118 km van vandaag afgelegd onder begeleiding van een volgauto met Ria en Eva. Moe maar voldaan ben ik bij Le Halot (het huisje) afgestapt.
De fietsreis door Frankrijk, Spanje en Portugal zat erop, helaas. Maar het is ook genoeg geweest na 4 maanden, ik verlangde wel weer naar huis de laatste 2 à 3 weken.
Ik heb gigantisch genoten van deze schitterende fietstocht. Door zoveel overweldigende natuur en mooie landschappen getrokken en prachtige dingen in de steden, vooral ook de Andalusische, kunnen bewonderen. Een ervaring die ik niet had willen missen en mij heel veel voldoening geeft.
Het bijhouden van deze website was ook een waar genoegen, dat had ik niet verwacht, en de vele leuke en bemoedigende reacties maakten ook dat ik het heb vol gehouden tot het einde. Tot ziens allemaal.
Het eerste dorp, Morlanne, passeerde ik onder vele vlaggetjes die daar werden opgehangen voor festiviteiten. De overwegend agrarische omgeving is een genot om doorheen te rijden met zijn prachtige panorama’s over het Franse land, tot aan de Pyreneeën. De rustige, maar zeer geaccidenteerde, D-weg bracht me in Arzacq-Arraziguet, waar ik even goed heb opgestoken alvorens de tocht weer te hervatten. Ook voor de lunch in Geaune lagen er nogal wat bulten op mijn weg, dus het beloofde een vermoeiende dag te worden.
Vlak na Geaune bereikte ik de mijlpaal van 6000 km fietsen! Even later trok ik door de stad Aire-sur-l’Adour waar ik mij voor de Hotel de Ville een weg tussen de tientallen bruiloftsgasten door moest banen. Over kleinere wegen wilde ik de weg vervolgen en dat ging lange tijd goed, totdat ik op een weggetje reed met steeds slechter wordend plaveisel. Op een gegeven moment stond ik in de tuin van een huisje in het bos en was omkeren nog de enige optie. Dus ook Michelin kaarten blijken niet altijd up-to-date, helaas. Om weer terug te komen op de goede weg moest ik flink omhoog naar Lussagnet. Inmiddels was het tegen half vijf en had ik bedacht in Le Houga, 5 km verderop, maar eens op te gaan steken en de finish van de Touretappe te gaan bekijken. Echter dat feestje ging niet door, want ook hier bestaan dorpen waar geen café meer te vinden is, alleen drie bouwvallen. Dan maar de eigen voorraad aanspreken. Het eerstvolgende café kwam ik pas in Monguilhem tegen, maar toen waren de tourrenners allang gedoucht. Ik was eigenlijk ook al toe aan de douche maar had nog een stuk te gaan voordat ik op de eindbestemming zou zijn.
Op het terras hier eens even gebeld hoever Ria en Eva waren gevorderd op hun weg naar La Bastide d’Armagnac; die waren er voorlopig nog niet. Ik ben toen eerst de sleutel van ons vakantiehuisje bij de beheerster gaan halen alvorens door te rijden naar La Bastide. Onderweg daarheen uiteraard even een bezoek gebracht aan de Notre Dame des Cyclistes, die je passeert als je vanuit het zuiden komt. Volgende week moet ik hier nog even naar terug om binnen te kijken, want daar was ik nu te laat voor. Een paar kilometer verder reed ik La Bastide d’Armagnac binnen en daar werd ik door Eva en Ria hartelijk verwelkomd. Ik was heel blij ze weer te zien na zo’n lange tijd, alleen Marian moet ik nog twee weken langer missen.
Mijn fietsreis was ten einde gekomen na bijna 6100 km fietsen in 111 dagen! Nou ja, ten einde ik moest nog wel een paar kilometer fietsen naar het huisje, maar ik was al aardig “op” en stierf van de honger. Op twee krentenbollen van Eva de laatste loodjes van de 118 km van vandaag afgelegd onder begeleiding van een volgauto met Ria en Eva. Moe maar voldaan ben ik bij Le Halot (het huisje) afgestapt.
De fietsreis door Frankrijk, Spanje en Portugal zat erop, helaas. Maar het is ook genoeg geweest na 4 maanden, ik verlangde wel weer naar huis de laatste 2 à 3 weken.
Ik heb gigantisch genoten van deze schitterende fietstocht. Door zoveel overweldigende natuur en mooie landschappen getrokken en prachtige dingen in de steden, vooral ook de Andalusische, kunnen bewonderen. Een ervaring die ik niet had willen missen en mij heel veel voldoening geeft.
Het bijhouden van deze website was ook een waar genoegen, dat had ik niet verwacht, en de vele leuke en bemoedigende reacties maakten ook dat ik het heb vol gehouden tot het einde. Tot ziens allemaal.
-
27 Juli 2010 - 18:22
Rick:
Kees, gefeliciteerd met het behalen van je eindbestemming. Ik vind het een hele prestatie van je en ik heb genoten van je verhalen en foto's. Geniet met je 2 meiden van de laatste dagen voordat je weer thuis komt. -
27 Juli 2010 - 18:41
Kristof Breesch:
Hey Kees ... een dikke pluim! Was leuk jou 111 dagen te volgen ... jammer dat er geen dagelijkse verslagen en foto's meer zullen volgen :-) -
27 Juli 2010 - 19:17
Anja Fred:
Gefeliciteerd !!! Dat smaakt naar meer??
Ga mee naar Timboektoe fietsen moet ook leuk zijn en maar net iets verder als gibraltar. -
27 Juli 2010 - 19:46
Theo:
Gefeliciteerd Kees. Niet alleen met het verwezenlijke van je lang gekoesterde plan,maar ook met de daarop volgende hereniging.
Liefs vollr allen, Theo -
27 Juli 2010 - 22:42
Harrie:
Ha Kees,
Nou, dat was toch wel een bijzonder moment dat jullie elkaar weer troffen en dat de fietsreis erop zit. Ik heb genoten van je verhalen en het was leuk om zo mee te fietsen.
Geniet er nog even van daar. Je zult er vaak genoeg naar terug verlangen.
je beschrijft je laatste rit alsof het je zwaar viel. Waarschijnlijk omdat het de laatste was. 6100 km is toch wel een héél eind. Knap gedaan hoor!
Wanneer zijn jullie weer terug? En, waren de duimen nog bruin van de henna?
Groet, Harrie -
28 Juli 2010 - 06:49
Sander:
Kees, ik had inderdaad niet verwacht dat je dagelijks verslagen zou blijven maken, maar het was leuk om dit aan de zijlijn te volgen. Veel plezier met het rustige deel van je reis. -
28 Juli 2010 - 07:47
Jos En Patricia:
Ha Kees,
Nou het fietsen zit er nu echt op. Wat een top prestatie. Geniet nu nog maar lekker van elkaar. Ik zal je verhalen wel gaan missen. Maar binnenkort zullen we elkaar live spreken. Morgen komt Eva eten dus krijgen we nog een voorproefje van je verhalen. Patricia kreeg kippenvel bij de foto dat je Ria in de armen reed.
Geniet nog twee weken samen in Frankrijk en ik let wel op James, gaat goed nu.
-
28 Juli 2010 - 22:05
Judith H:
Ome Kees
Het zit er op... Leuk om de laatste dag tussen de vlaggen en feest-gasten door te fietsen!
Ben supertrots op deze prestatie van je. Nu lekker vakantie vieren, er aan wennen niet meer dagelijks te hoeven presteren en weer toeleven naar Nederland. Veel plezier nog en liefs, ook voor tante Ria! -
30 Juli 2010 - 06:38
Marga:
Super gefeliciteerd met het behalen van je doel...En nu nog even lekker genieten met je gezin helemaal top..
Tot gauw in de spinning dat wordt voor jou appeltje eitje... -
02 Augustus 2010 - 12:58
Liane Schilder Spel:
Kees, gefeliciteerd met het behalen van je eind-bestemming ! Ik doe het je zeker niet na....!
Groetjes en hopelijk zie ik je nog even voordat ik de bank ga verlaten (ga per 1 september bij Rabo werken).
Gr.
Liane
-
03 Augustus 2010 - 07:13
Sheila Van Rijs:
Wow Kees, wat een prestatie! Vind het echt mooi dat je het plan in je hoofd krijgt om 6100km weg te trappen en het dan ook gewoon echt gaat doen. Tot in Rotterdam. Groetjes, Sheila -
03 Augustus 2010 - 18:00
Ivo:
Gefeliciteerd! Fantastisch! Op je trouwe strijdros van Nederland naar Portugal. Het klinkt ongelofelijk, maar je hebt het hem geflikt! Wanneer ben je weer in Den Haag? Hier moet op geproost worden! -
03 Augustus 2010 - 19:39
Hans Annemieke:
HoiKees,Ria,Eva
Gezellig dat jullie nu weer met elkaar zijn geniet maar leker nog even en dan staat het werk weer te wachten.
Nu groetjes van ons.
-
08 Augustus 2010 - 10:56
Annekee:
Kees, je hebt mijn eeuwige bewondering. Dank ook nogmaals voor je prachtige verslagen. Zo zie je maar: als je doet wat je het liefst wilt, vergroot je niet alleen je eigen geluk. Je hebt met deze reis de wereld een beetje mooier gemaakt.
Hartelijk welkom terug in Den Haag, nog een uurtje en dan ben je thuis - geniet er van!! -
08 Augustus 2010 - 20:01
Frank Van Moorsel:
Kees, gefeliciteerd met deze prestatie. Moet toch een hele krachtoer geweest zijn! Wat is je volgende uitdaging? Groet, Frank
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
