Canal de Castilla door eindeloze vlakte

Medina de Rioseco - Palencia 70 km
's Morgens is het goed te merken dat het al half augustus is. Door de langere nacht koelt het beter af en bij vertrek was het ook nog maar een graad of 17.
Medina de Rioseco is een van de drie eindpunten van het Canal de Castilla, dat drie "armen" heeft; Valladolid en Aquilar de Campoo zijn de andere uiteinden. Bij Palencia komen de drie kanaaldelen bij elkaar. Vanuit Medina ben ik langs het kanaal gereden over een onverhard doch redelijk berijdbaar pad. Onderweg kom je dan diverse waterbouwwerken tegen, zoals diverse typen aftappunten om de velden te bevloeien (foto), aquaducten om over riviertjes heen te gaan, bruggen en sluizen (foto). Het kanaal is al ruim 150 jaar oud en heeft nu geen betekenis voor de scheepvaart meer. Wel leuk om de werken van toen nu te zien, al moet ik zeggen dat het een beetje in verval aan het raken is. Bijna alle sluizen lekken door de wanden van de kolk heen. Na een dikke tien kilometer van het pad afgegaan de gewone weg weer op, dat fietst gemakkelijker. Hier kreeg ik kilometerslange stukken rechte weg met een klein beetje reliëf erin voor de kiezen. Ik vond het niet erg want het fietste lekker door en er was toch genoeg te zien ook al waren het links en rechts voornamelijk stoppelvelden. Soms levert dat mooie plaatjes op zoals de foto met de strobalen. Of gewoon een leuk tafereel: zie de herder met paraplu, ezel en honden bij de schaapskudde. Bovendien heb ik vandaag meer roofvogels boven de velden zien cirkelen dan op enig andere dag van deze reis. En aardig wat ooievaars, wat zweven die mooi als ze eenmaal opgestegen zijn.
Mijn eerste bakkie was in een dorp ergens op die vlakte. Dat dorp had zo in Drenthe kunnen liggen. Het is helemaal vlak, de lokale mensen fietsen volop en het hoofdplein zou als brink niet misstaan. Verderop lag nog een nat natuurgebied waar veel vogels bivakkeren.
Zo'n vijftien kilometer voor Palencia ben ik maar eens gaan lunchen. Hiervoor moest, lees wilde, ik even een stukje echt klimmen naar de Mirador de Tierra de Campos. Dit uitzichtpunt ligt enkele tientallen meters hoger dan de vlakte waar ik vandaag, en gisteren ook al, doorheen getrokken ben. Zie de foto waar ik zelf op sta, dan krijg je een idee van hoe het er hier uit ziet.
Eenmaal in Palencia aangekomen was het behoorlijk warm geworden en heb ik het verder rustig aan gedaan. Morgen de stad eens in om die te bekijken.